Κάθε τρεις και λίγο ένα ιδιαίτερο γεγονός μας αποσπάει την προσοχή.
Το θέμα όμως είναι ότι τον τελευταίο καιρό τα περισσότερα σημαντικά γεγονότα αφορούν παιδιά.
Τα παιδιά που είναι το μέλλον ,που είναι η ζωή , πού είναι το αύριο.
Παιδιά βιάζονται ψυχικά και σωματικά, κακοποιούνται, ζουν σε περιβάλλον σήψης χωρίς αξίες.
Και εμείς που είμαστε ;
Δεν βλέπουμε τόσο καιρό; Δεν αντιλαμβανόμαστε τίποτα από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας ;
Δεν συμμετέχουμε .Αδιαφορούμε.
Είμαστε γεμάτοι από τα προβλήματα της καθημερινότητας, της επιβίωσης αλλά ξαφνικά θυμόμαστε ότι είμαστε και άνθρωποι και αρχίζουμε να ασχολούμαστε με το τι συμβαίνει στο σκάνδαλο που έχει ξεσπάσει εκείνη τη χρονική στιγμή.
Ο λαός λέει ότι δεν υπάρχει καπνός χωρίς φωτιά και λογικό είναι αλλά αφού βλέπουμε τον καπνό γιατί δεν τρέχουμε εγκαίρως να δούμε από πού βγαίνει και να σβήσουμε τη φωτιά πριν κάψει τα πάντα ;
Έχουμε φτάσει να μας περικυκλώνουν πολλές φωτιές.....
Γιατί ότι συμβαίνει στα ιδρύματα ,στα σπίτια, στην εργασία φταίμε εμείς.
Εμείς που αφήσαμε τη σήψη να μας σαπίσει.
Εμείς που βολευτήκαμε κάποια στιγμή και δεν θέλουμε να χάσουμε την ησυχία μας.
Εμείς που αφήσαμε "αυτούς όλους " θα μας κυβερνούν
και πάνε το καράβι της πατρίδας στα βράχια.
Όποιος μπορεί να κάνει έναν απολογισμό θα συνειδητοποιήσει γιατί η ΨΗΦΟΣ του ,είναι πολύτιμη.
Αυτή η ψήφος έστειλε αυτούς εκεί είναι υπεύθυνοι για όλους τους πολίτες.
Είναι υπόλογοι για ότι πράττουν.
Και φυσικά όταν διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα θα έπρεπε πάντα να ελέγχουν πραγματικά με διαφάνεια και εντιμότητα που το δίνουν και γιατί.
Και τώρα ξέρουν που το δίνουν .... Αλλά το δίνουν
Και από αυτά που δίνουν κρατάν το μερτικό τους... Και η ζωή συνεχίζεται
#βια#ιδρυματα#αδιαφορια#αδρανεια#αντιληψη#ηθικο χρεος
Αρτεμις Κορίμπα
